-चन्द्र गुरुङ
शासकहरू
आफ्ना भद्दा खुट्टाहरूलाई
थरी–थरीका जुत्ताहरूले छोपेर
सुरक्षित अनुभव गर्छन् ।
जुत्ताहरू पनि
शासकका पाउमुनि बाँच्न पाएकोमा
आफूलाई सौभाग्यशाली ठान्छन्
मालिकको सेवामा समर्पित भएर
ठूलो आनन्द प्राप्त गर्छन्
र बनेर अन्धभक्त
जप्छन् रात–दिन यी मालिककै नाम ।
यी शासकहरू
भारदार जुत्ताहरूको आडमा
कसैलाई पनि टेर्दैनन्
मतियार जुत्ताहरूको भरोसामा
कसैसित पनि डराउँदैनन्
र बजार्छन् लात्ती
कलिला सपनाहरूमाथि ।
यी जुत्ताहरू
ग¥याप् ग¥याप...
टेक्छन् निर्दोष जीवनहरूमाथि
र किच्दै हिँडछन्
बाग–बगैँचामा सुन्दर फूलहरू ।
तर एउटा कुरा–
यी शासकहरू
जे–जति अन्याय र अत्याचार गर्छन्
जुत्ता लगाएर मात्र गर्न सक्छन्
जुत्ताबिना त यी शासकहरूका नाङ्गा खुट्टाहरूले
एक कदम पनि हिँडन सक्दैनन्
साले शासकहरू !
